cyna

Encyklopedia PWN

cynowanie, pobielanie, bielenie,

nakładanie na powierzchnie przedmiotów metalowych (najczęściej ze stopów żelaza lub miedzi) warstwy cyny chroniącej przed korozją;

[gr. kassíteros ‘cyna’],

minerał, ditlenek cyny SnO₂;

miasto w południowej części Boliwii, w Andach Środkowych (wschodnie Altiplano), na wysokości ok. 4100 m (jedno z najwyżej położonych miast świata);

[łac. stannum ‘cyna’],

minerał, siarczek miedzi, żelaza i cyny Cu₂FeSnS₄;

stopy, których gł. składnikiem jest tytan, a dodatkami stopowymi aluminium, mangan, molibden, cyna, wanad, cyrkon i in..

Tabele, zestawienia